Cukrzyca i Bezdech

Cukrzyca (Diabetes Mellitus) jest przewlekłą chorobą, charakteryzującą się wysokim poziomem glukozy we krwi. Głównym źródłem energii organizmu jest glukoza, która powstaje z produktów żywnościowych, zawierających węglowodany (skrobia i cukry).

Glukoza jest absorbowana z jelita cienkiego do krwiobiegu i przenoszona do mięśni lub mózgu. Regulowanie poziomu glukozy we krwi (glikemia) przez organizm nazywane jest kontrolą glikemiczną. Glukoza z krwi może przedostawać się do mięśni tylko w obecności insuliny (produkowanej w trzustce). Proces wyzwalania energii z glukozy określany jest metabolizmem glukozy.

W cukrzycy, trzustka nie produkuje insuliny. Insulina, która jest produkowana, nie spełnia prawidłowej funkcji. Gdy insulina nie spełnia swojej roli, kanały glukozowe pozostają zamknięte, powodując gromadzenie się glukozy we krwi, co z kolei prowadzi do wysokiego stężenia glukozy we krwi – hiperglikemii. Hiperglikemia powoduje wzrost odkładania się cholesterolu w tętnicach, co prowadzi do mikronaczyniowych (oczy, nerki) jak i makronaczyniowych (nadciśnienie, chorobę wieńcową serca, udar) powikłań.

Rodzaje Cukrzycy:

Cukrzyca typu 1

  • Trzustka nie produkuje insuliny, ponieważ jej komórki zostały zniszczone przez własny układ immunologiczny organizmu.
  • Najrzadziej występująca postać cukrzycy, dotyka 5 – 10 % wszystkich pacjentów z cukrzycą.

Cukrzyca typu 2

  • Trzustka produkuje insulinę w zbyt małej ilości (z powodu przeładowania komórek) lub nie działająca właściwie (dodatkowy tłuszcz organizmu spowalnia skuteczność działania insuliny).
  • Zwykle rozpoczyna się od oporności na insulinę, zaburzenia, w którym komórki nie zużywają insuliny w sposób prawidłowy.
  • Cukrzyca typu 2 występuje zwykle u ludzi powyżej 30 roku życia, ale staje się coraz bardziej powszechna również u dzieci. Zwykle jest ona uwarunkowana genetycznie i wyzwalana przez pewne aspekty stylu życia, takie jak palenie tytoniu, brak aktywności fizycznej i stres

Obu rodzajom cukrzycy można zapobiegać, ale nie można ich wyleczyć.

Bezdech senny i cukrzyca

Schorzenie bezdechu sennego i schorzenie cukrzycy typu II są ze sobą mocno powiązane. Do ich podstawowych podobieństw należą częściowo pokrywające się objawy, takie jak:

  • senność w ciągu dnia
  • zmęczenie
  • otyłość
  • częste oddawanie moczu w nocy

Identyczne objawy obu schorzeń często doprowadzają pacjentów do zignorowania diagnozowania jednego z nich. Co ciekawe, aż 70% pacjentów z cukrzycą typu II cierpi na bezdech senny, a 30% bezdechowców cierpi na cukrzycę typu II.

Pacjent, który obserwując zachowania własnego organizmu, zauważa wyżej wymienione objawy, powinien niezwłocznie zapisać się na specjalistyczne konsultacje w poradni pulmonologicznej, zarówno pod względem bezdechu, jak i cukrzycy.

Każdy pacjent, posiadający jedną z chorób( bezdech, cukrzyca typu II), powinien również wykonać badanie diagnozujące drugą z nich.

 Bezdech jest czynnikiem, który może być przyczyną cukrzycy.

Zwiększona aktywność współczulnego układu nerwowego, wynikająca z powtarzającego się bezdechu może powodować uwalnianie glukozy z mięśni do krwiobiegu, w celu wywołania pobudzenia, a w rezultacie utrzymanie szczątkowej cyrkulacji glukozy i hiperglikemię.

Podczas bezdechu, podnosi się również poziom stresu indukowanego niedotlenieniem w organizmie pacjenta. Podwyższony poziom hormonu kortyzol, który jest uwalniany podczas stresu, może wpływać na zwiększenie produkcji energii i aktywności współczulnego układu nerwowego. Prowadzi to do hiperglikemii i zmniejszenia wrażliwości na insulinę.

Nawracająca hipoksja powoduje zaburzenia homeostazy glukozy (nieustalona równowaga glukozy we krwi), prowadząc do insulino-oporności.

 Cukrzyca a terapia aparatem CPAP

  • Po zastosowaniu terapii CPAP w ciągu 48 godz. zaobserwowano znaczną poprawę wrażliwości na insulinę
  • Po posiłkowe stężenie glukozy można obniżać, stosując odpowiednią terapię CPAP.- Sugeruje, że ciągłe stosowanie CPAP jest bardzo ważną terapią dla pacjentów chorych na cukrzycę z SDB.
  • Leczenie OSA za pomocą terapii CPAP, wiąże się z obniżeniem średniego ciśnienia krwi o 10 mmHg.