Leczenie chorych na bezdech nocny jest kilku etapowe:
Pierwszym zaleceniem, jest redukcja masy ciała, z uwagi na częste choroby układu sercowo – naczyniowego. Nie zaleca się podawania ośrodkowo działających leków anorektycznych. U części chorych, wystarcza jedynie zmiana ułożenia ciała na leżenie na boku, można to próbować osiągnąć np. przez wszycie piłki tenisowej w plecy pidżamy.
Najbardziej skuteczną metodą leczniczą jest aparat CPAP do wytwarzania dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych. Słup powietrza, który powstaje w drogach oddechowych, zapobiega zapadaniu się miękkich części gardła i podniebienia, to z kolei nie pozwala na powstawanie bezdechów i chrapania. Po raz pierwszy CPAP został użyty w 1981 roku, przez australijskiego lekarza Sullivana. Od tego czasu stał się sposobem leczenia z wyboru dla wielu chorych. Zaletą aparatu jest prostota stosowania, niewielki koszt i wysoka skuteczność kliniczna. Wada jest oczywista: nie jest to urządzenie, które leczy, a jedynie zapobiega objawom OBPS.
Aparat CPAP to nie jedyna możliwość leczenia chorych z OBPS. Każdy z pacjentów powinien odbyć konsultację laryngologiczną, żeby wykluczyć morfologiczne zmiany w obrębie górnych dróg oddechowych, predysponujące do powstawania bezdechów i chrapania. Możliwe do zastosowania operacje to septo i konchoplastyka nosa, tonsilektomia i najbardziej zaawansowana procedura – UPPP (uvulopalatopharyngoplastyka) o największej skuteczności leczenia. Droga leczenia operacyjnego stwarza szansę wyleczenia około 30 % chorych, co jest gorszym wynikiem w porównaniu z CPAP. Dużą jednak zaletą operacji jest to, że stwarza szansę na pełne wyleczenie z zaburzeń oddychania, a aparaty CPAP pozostają zawsze tylko protezą powietrzną. Dobór metody leczenia, zależy nie tylko od lekarza, ale również od zaangażowania chorego w proces leczenia
Aparat AutoCPAP to inteligentne aparaty CPAP sterowane mikroprocesorem, działającym w oparciu o nowoczesny algorytm do automatycznego wykrywania bezdechu sennego, spłyceń oddechu i chrapania. Powoduje automatyczny wzrost ciśnienia o około 1 mbar w zależności od czas trwania bezdechu, czy jest obturacyjny czy centralny i jaki jest poziom ciśnienia w danym momencie, kiedy występuje któreś z zaburzeń, do chwili ich ustąpienia, ale nie przekracza ciśnienia maksymalnego. Algorytm ten wykrywa, kiedy pacjent oddycha normalnie podczas snu (>5 do 20 min.), obniżając wytwarzane ciśnienie o 1 mbar, ale nie przekracza ciśnienia minimalnego. Pacjent ma możliwość spania z obniżonym ciśnieniem, kiedy prawidłowo oddycha w czasie snu. Aparaty te posiadają pamięć rejestrującą pracę aparatu przez cały rok. W tej pamięci są zarejestrowane: kalendarz używania aparatu, ciśnienie podawane, ciśnienie średnie oraz pojawiające się zaburzenia snu. Te dane pozwalają lekarzowi ocenić przebieg i skuteczność terapii.
Inne metody zapobiegania pogłębiania się bezdechu sennego:
- Pacjent powinien zredukować masę ciała,
- Próbować spać na boku,
- Unikać spożywania alkoholu i leków nasennych,
- Coraz częściej stosowaną metodą, głównie u chorych z niskim wskaźnikiem bezdechów (AHI), są protezy ortodontyczne zakładane na noc. Poprzez wzajemny układ protezy, powodują wysunięcie żuchwy do przodu. Warunkiem koniecznym do stosowania aparatu jest jednak posiadanie własnych zębów.